234 kilometer verder...

16:10 Zijn we weer! Waar zijn we gebleven.. 

Maandagmiddag zijn we aangekomen in Kristiansand, we zijn even gaan liggen in een parkje met uitzicht over het water. Toen een mooi plekje gezocht voor ons hotel. Best grappig dat ons huis gewoon in onze tas zit. Na even lopen vonden we de perfecte plek, tussen de rotsen en aan het water met uitzicht over de haven. Nadat we onze tent in een paar minuten hadden opgezet ( jaja minuten!) zijn we naar de supermarkt gelopen. We worden er steeds beter in en vinden elke dag nieuwe trucs om beter te slapen in de tent! We hebben zelfs al een echte taakverdeling. Lau is baas over de matjes en ik over de slaapzakken. De tutorial van ons en de tent opzetten in 1 minuut volgt nog! :). 

Na ons luxe diner zijn we een stukje gaan wandelen en hebben we kokend water gehaald voor ons dessert. Koffie met Bixit koekjes. Bixit koekjes zijn te vergelijken met een time out koek maar dan duizend keer lekkerder. Deze hadden ik en lau heel erg gemist na twee jaar en we gaan ze zeker inslaan als we naar huis gaan! Die extra paar gram is zeker de moeite waard voor de BIXIT koekjes. Gelukkig hebben we thuis ook genoeg liefhebbers die blij zullen worden van de koekjes😌. 

Wat een leuke stad is Kristiansand. Gezellige terrasjes en veel mooie (zeil) boten, we fantaseerde over onze eigen zeilboot maar besefte dat we op dit moment niet verder kwamen dat het tent-zeil haha.. Toen zijn we gaan slapen.

 Dinsdag:

Wakker worden! De zeemeeuwen wekte ons, lekker rustig aan gedaan, ontbijtje, broodje, koffietje, bietje rum. Eh rustag tis vakantie he. Afwassen, hotel afbreken en daar gingen we weer hoor. Even de stad in om onze telefoons te laden, Fin maakte een planning voor de route en ik ben de stad in gedoken om papier te regelen en een stift (voor onze lift-borden). Toen ik langs de winkels liep zag ik een mevrouw boeken uit een doos halen en ik vroeg of ik de doos mocht hebben, dat mocht. Dus ik kwam terug met karton en krijt, knutselen maar! We zijn Kristiansand uitgegaan en hebben gehiked naar een centraal punt bij een tankstation. Yes! We mochten met een meneer meerijden, Solve was zijn naam, he solved it all. Hij had zijn boot opgehaald om te gaan varen met zijn vrouw in Lyngdal. Flink gelachen in de auto en een uur later waren we in Lyngdal. Daar ontmoette we Keith, een man die kunst snijdt uit hout, super tof! Hij bracht ons naar het dorp verderop zodat we vanuit daar weer verder konden reizen. Ondertussen kregen we nog een banaan van hem, jummie. Keith trok zonder te waarschuwen op om in te voegen, we hebben nog nooit zo'n grote hap genomen haha. Eenmaal aangekomen ontmoette we Joan, een man onderweg naar Bergen. Hij had zojuist een oldtimer gekocht om het op te knappen, dus die stond op de trailer achter ons. Een half uur later waren we er, het Flekkefjord! Uitgestapt en zoeken naar een supermarkt.

Toen we een familie zagen zitten vroegen we waar de dichtstbijzijnde was, de hele familie stond op en daar gingen we, met z'n alle naar de supermarkt, wat lief! De vier kinderen hadden de tijd van hun leven, en hun mama lachtte zo'n beetje de hele tijd. Boodschapjes gedaan en een plekje gezocht om te wildkamperen. In eerste instantie konden we niets vinden, gevraagd of we naast een huis mochten staan, maar toen adviseerde hij een plaats een paar kilometer verderop met een badkamer voor hikers.

Toen we daar aankwamen hebben we een mooie plaats gezocht en onze tent weer opgezet. We keken om ons heen en zagen drie oudere dames die een gezellig theekransje leken te hebben. Terwijl wij onze jas aantrokken gingen bij hen alle kleren ineens uit, in hun badpak liepen ze zonder twijfel naar de zee om te gaan zwemmen, kei stoer! 

Wij gingen weer luxe dineren zoals je ziet op onderstaande foto:

Later zijn we op de steiger gaan zitten om te chillen. De hoogste steiger was 10 meter hoog, uiteraard wilde we hier vanaf springen, maar wat was dat hoog... Zouden we dat wel doen? Een half uur later stonden we stoer (maar stiekem kei bang) op het randje, 10 meter hoog. We telde af en daar gingen we... WOW... Dat was echt heel vet, ondertussen zagen wij blauwer dan het water dus we gingen snel douchen. Slaap lekker! 

Right now:

Ik zit voorin, Fin slaapt nu heel schattig achterin. Al snap ik niet hoe aangezien de gast waar we een lift van krijgen van zware metal houdt. Ik word zelf een beetje me(n)tel van de metaal geluiden op dit moment haha. Gelukkig is het nog maar 110 km naar Stavanger HAHA

Toen we vanochtend wakker werden was het alsof we in een spa waren, het deel met een sauna. Ik geloof dat we nooit eerder zo snel uit de tent kropen. Opfrissen en ontbijten maar, broodje en noedels. Noedels rijmt op poedels, en als ik naast me in de zijspiegel kijk, kan ik Fin en mezelf zien, en ons kapsel heeft een behoorlijk hoog poedel-gehalte. Na het ontbijt onze spullen ingepakt en naar de grote weg gelopen, ondertussen hebben we nog wat vuilnisbakken opengetrokken opzoek naar karton voor ons lift-bordje. In de tweede container was het raak, ik trok er een doos uit en we liepen naar het levendige deel. Daar op een bankje onze bestemming (stavanger) op het bord gekrijt en Finley maakte een smiley want ze stond nog bij mij in het krijt. De smiley zag er bijzonder uit.. het duurde niet lang voor we kei hard in de lach schoten.

Toen de berg op gehiked tot we bij een tankstation aankwamen. Hier zijn we gaan zitten met onze krijtborden. Het duurde niet lang voordat er mensen naar ons toekwamen. Sommige boden een lift aan voor een uur later omdat zij nog wat moesten doen voordat ze zouden gaan. Toen kwam meneer metal, en we zijn weer onderweg! Het uitzicht tho, niet normaal.. en dan heb ik het niet over meneer metal haha, maar over de bergen en het mega blauwe water.. Hoe kan een land zoveel moois hebben, het blijft me keer op keer verbazen. We zijn echt al 10 tunnels gepasseerd, ik begin last te krijgen van tunnelvisie. Het is nu woensdag en 16:38 trouwens, tot later!